El mar la mar

Pustynia Sonora to nie tylko atrakcyjny turystycznie i krajobrazowo bezkresny rejon USA. Ten suchy i popękany od słońca skrawek ziemi położony na granicy między USA a Meksykiem to również symbol początku końca ludzkości rozumianej w kategoriach wspólnotowych. Porośnięta przez kolczaste krzewy, zamieszkała przez jadowite owady, grzechotniki i jaguary pustynia Sonora ciągnie się wzdłuż amerykańsko-meksykańskiej granicy przez ponad 260 000 km², będąc jednocześnie miejscem zawieszonym pomiędzy życiem i śmiercią. Przekroczenie jej pieszo zajmuje trzy do pięciu dni, a latem temperatury w ciągu dnia siegają tu nawet 57 stopni Celsjusza w cieniu. Mimo to amerykańska straż graniczna zatrzymuje co roku ponad 50 tysięcy nielegalnych imigrantów, z których najmłodsi mają cztery lata. Od 1990 roku znaleziono ponad 6 tysięcy szczątków ludzkich, choć szacuje się, że śmiertelnych ofiar imigrantów jest tu znacznie więcej, tylko ich ciała zostały wypalone przez słońce.

Film jest rejestracją trzyletniej podróży Joshuy Bonnetta i J.P. Sniadeckiego dokumentujacych tutejszy krajobraz, zachwycającą przyrodę, rozmowy z pracownikami zarówno służb granicznych, jak i pomocy społecznej, imigrantami i przemytnikami ludzi. Obserwujemy wielopłaszczyznową panoramę tego silnie upolitycznionego miejsca, prawdziwą topografię życia, które toczy się tu w skwarze słońca, a które jawi się jako piekło na Ziemi. Film pokazuje ją w sposób medytacyjny, poetycki, zestawiając z nastrojową, polifoniczną muzyką. I choć praca nad tym niezwykle poetyckim filmem rozpoczęła się na rok przed tym, jak Amerykanie zwabieni zostali przez Donalda Trumpa obietnicą budowy wielkiego muru na granicy z Meksykiem, to jest on doskonałą ripostą dla planów nowego prezydenta USA. Po jego obejrzeniu trudno zrozumieć, dlaczego ktoś chce dziś sztucznie zaprojektować i zbudować mur, który ma być skuteczniejszą i wydajniejszą barierą od tej, jaką jest i tak już bezlitosna dla człowieka pustynia Sonora. Film powstał w ramach eksperymatalnego projektu Sensory Ethnography Lab na Harwardzie, którego celem jest poszerzanie estetycznych granic w kinie niefabularnym.