Reset. Czarny łabędź

W październiku 2014 roku znany francuski tancerz i choreograf Benjamin Millepied, związany ze słynnym New York City Ballet, a prywatnie mąż Natalie Portman, którą poznał na planie filmu „Czarny Łabędź” do którego stworzył choreografię, obejmuje funkcję dyrektora baletu Opery Paryskiej. Ma on wprowadzić konserwatywny i zanurzony we francuskiej tradycji paryski balet w XXI wiek. Zadanie okazuje się równie ambitne, co trudne do wykonania.

Porywający wizualnie film portretuje Millepieda, jego reformatorskie działania w Operze, koncepcje współczesnego tańca, a także podejmowane przez niego odważne i często niecieszące się aprobatą wszystkich decyzje, których celem jest unowocześnienie zastygłej, konserwatywnej i zamkniętej w sobie tanecznej sceny Paryskiej Opery. Dla Millepieda modernizacja jest niezbędna w celu utrzymania poziomu artystycznego opery i samych tancerzy, którzy nie są już artystami, a zautomatyzowanymi robotami.

Nowoczesny styl i jakość przedstawień wpływa z kolei na dobre relacje z publicznością, które są niezbędne w przypadku tej instytucji. Millepied zgodził się, aby twórcy filmu przez trzy miesiące dokumentowali jego prace, począwszy od pierwszych prób, skończywszy na gali inaugurującej jego dyrekcję, jaką była premiera „Clear, Loud, Bright, Forward”. Poznajemy krok po kroku, jak powstawała choreografia do tego wydarzenia: od pomysłu, poprzez sceniczne próby z tancerzami, na efekcie finalnym kończąc.

Zanurzając się w wykreowany przez Millepieda świat obserwujemy jego energiczną i kreatywną osobowość, zaangażowanie i ciężką pracę, której wymaga realizacja założonego celu. Film pokazuje nam jednak nie tylko jednego z najciekawszych artystów tańca współczesnego. Poznajemy również różne koncepcje przestrzeni: cyfrowej, scenicznej, a także tej instytucjonalnej, powiązanej z funkcjonowaniem jednej z najstarszych oper w Europie. Szkoda tylko, że na początku 2016 roku Millepied zrezygnował z pełnionej przez siebie funkcji, po niecałym półtora roku pełnienia funkcji dyrektora.