Magia plonów

Film jest pokazywany w bloku [2.] Cykl filmów Bady Minck. Więcej informacji w kalendarzu projekcji.

Film portretuje odwieczny cykl życia na naszej planecie. Bada naturę i miejsce człowieka w ekosystemie, obrazuje cykle uprawy ziemi od momentu obsiania, przez wzrost roślin aż po zbiory plonów. Wszystko dzieje się w ardeńskim górskim krajobrazie północnej części Luksemburga – kraju pochodzenia reżyserki filmu Bady Minck.

Powołuje ona do życia dziwną przybyszkę przemierzającą olśniewające górskie krajobrazy i badającą jak autochtoni uprawiają ziemię. Przybyszka ubrana jest w futurystyczny kostium oznaczony alchemicznym symbolem rtęci (według XVI-wiecznej koncepcji Paracelsusa rtęć tworzyła razem z solą i siarką tzw. trzy pierwsze – główne, podstawowe symbole alchemiczne), będącym też symbolem planety Merkury – najbliższej Słońcu planety Układu Słonecznego widocznej gołym okiem z Ziemi i znanej ludzkości już od starożytności. Merkury to oczywiście także starożytny bóg handlu, pośrednik między światem boskim a ludzkim. Ta pół-boska, pół-ludzka postać bada Ziemię i ludzi, traktując ich na równi z otaczającą przyrodą, widzi narodziny wytworzonych przez nich idei podobnie jak zbierane przez nich plony ziemi. Wypowiedziane myśli ucieleśniają się na językach postaci tak samo jak wyplute przez maszyny snopki siana. Niezauważona przez autochtonów badaczka przygląda się naszemu światu w nieoczywisty sposób, rzucając nowe światło na – z pozoru – oczywiste sprawy.

Film zrealizowany jest w technice poklatkowej animacji – do zrobienia każdej klatki reżyserka przekształca nieznacznie obiekty, zmienia ich położenie względem nieruchomego tła lub innych animowanych obiektów. Mink, będąca zarazem rzeźbiarką, tworzy obiekty plastyczne, ale korzysta także z żywych aktorów, łączy zdjęcia normalnego życia i autentycznych krajobrazów z wykreowanymi tworami rzeźbiarskimi. Dzięki wykorzystaniu techniki pikselacji, wykorzystującej wcześniej sfotografowane przedmioty, makiety i postaci ludzkie w różnych fazach ruchu, tworzy swój odrealniony świat. Miejsce niby znane, a jednak – przez twórczą grę z czasem i ruchem – kompletnie odrealnione.