Zombi z batem
Film jest pokazywany w bloku [2.] Cykl filmów Yuriego Ancaraniego
Pulsujący rytmem i brzmieniem film o haitańskim vodou. Film zaczyna się na w nocy na cmentarzu w Port-Au-Prince – stolicy Haiti.
Oglądając skaczące po grobach kozy, powoli coraz wyraźniej słyszymy rytmiczną muzykę elektroniczną dochodząca z sąsiedniej dyskoteki, gdzie młodzi tańczą i bawią się. Impresyjnym zdjęciom wspaniale skontrapunktowanym muzyką towarzyszy narracja o haitańskich zombi – osobach pozostających gdzieś między światem żywych i światem umarłych. Na Haiti wiara w zombi jest powszechna: w dawnym kodeksie karnym przewidziano nawet karę za podanie komuś trucizny i za jej sprawą „uśpienie go” i zmienienie w zombi – osobę bezwolną, ani martwą ani żywą.
Za dnia Ancarani rejestruje rytuał vodou w małej wiosce. W trakcie rytuału biorący w nim udział tancerze piją alkohol, palą, tańczą w rytm muzyki, w końcu wpadają w trans: wstępują w nich duchy. Towarzyszącą rytuałowi rytmiczną muzykę graną na bębnach reżyser łączy z muzyką stukających młotków, którymi tamtejsi rzemieślnicy wyrabiają z blachy pochodzącej z wypalonych beczek po ropie metalowe ozdoby. To zderzenie dźwięków i rytmów tworzy prawdziwie hipnotyzującą mieszankę i zarazem maluje bardzo intrygujący obraz Haiti: jednego z najbiedniejszych krajów na Świecie, miejsca gdzie bieda spotyka się z niesamowicie silną duchowością. W trakcie rytuału jeden z tancerzy zaczyna smagać batem innych uczestników wydarzenia. Postaci w transie w końcu przejmują kontrolę nad tytułowym zombi z batem, zaczynają symulować kopulację z nim. To symboliczne odczarowywanie czasów niewolnictwa odbywa się w zgodzie z przodkami w kraju dotkniętym w ostatnich latach serią kataklizmów naturalnych, skrajnie biednym, do którego potomkowie dawnych właścicieli plantacji przyjeżdżają z sąsiedniej Dominikany na wycieczki w opancerzonych autach, żeby pooglądać z bliska biedę i kupić wyrabiane ze śmieci ozdoby.
To najnowszy film Yuriego Ancaraniego, pochodzącego z Rawenny włoskiego artysty wizualnego i reżysera filmów dokumentalnych sytuującego swoją twórczość na pograniczu obu dziedzin.
-
czas trwania:20 min.
-
kraj/rok:Włochy, 2017
-
reżyser:Yuri Ancarani
-
zdjęcia:Yuri Ancarani
-
produkcja:Dugong Films, Ethical Fashion Initiative
-
wybrane festiwale i nagrody:MFF Rotterdam 2017
-
sekcja:
-