Czynić dobro

Margreth Olin opowiada w swoim filmie o sile nadziei. Reżyserka sportretowała 22 osoby szukające pomocy u Joralfa Gjerstada, znanego z uzdrawiającej mocy rąk. Przez ostatnie 65 lat 50 tysięcy ludzi odwiedziło go w Snåsa, wiosce na północy Norwegii, mając nadzieję, że jest w stanie ich uleczyć.

Joralf Gjerstad to norweski uzdrawiacz ciała i duszy, który pomógł tysiącom ludzi na świecie. Urodził się w 1926 roku w Snåsa i znany jest w całej Norwegii jako „człowiek o ciepłych dłoniach”. Od domorosłych szarlatanów różni go wiele, między innymi głęboka religijność, a przede wszystkim to, że za udzielaną pomoc nigdy nie brał pieniędzy.

Gjerstad jest chrześcijaninem i twierdzi, że jego dar uzdrawiania pochodzi od Boga. Służbie chorym podporządkował całe swoje życie. Przez 25 lat pracował w mleczarni, zaś przez 16 w lokalnym kościele. Napisał kilka historycznych książek, ale jego największym osiągnięciem jest pomoc potrzebującym. Przez ostanie 65 lat odwiedziło go ponad 50 tysięcy ludzi, mających nadzieję na uzdrowienie.

Film jest portretem tej zupełnie wyjątkowej i niezwykle skromnej osoby. Odkrywamy nie tylko to, jak Gjerstad funkcjonuje na co dzień, lecz również poznajemy jego bezpośrednie relacje z odwiedzającymi go pacjentami. Są wśród nich osoby, które miały traumatyczne dzieciństwo, ofiary nieudanych operacji, ludzie nieuleczalnie chorzy lub dotknięci psychozą, strachem czy wstrętem, co uniemożliwia im normalne życie. To właśnie dobrowolny i bezinteresowny gest prostego człowieka przynosi im pomoc i na zawsze odmienia ich los. Czy jako społeczeństwo i cywilizacja jesteśmy w stanie nauczyć się czegoś z postawy Gjerstada wobec świata i drugiego człowieka? Sam Gjerstad zgodził się powrócić do praktyki uzdrawiania, której z uwagi na wiek zaprzestał, specjalnie na potrzeby filmu. Gjerstad nigdy nie zgodził się na zbadanie swojego daru, mimo próśb ze strony naukowców.